عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
بو مادران
بو مادران
Achillea Spp
Western yarrow
بومادران گیاهی است معطر و دوساله،از خانواده Asteraceae (Composite) که از طریق بذر و ریزوم تکثیر می یابد.با ساقه هایی به ارتفاع30تا60سانتی متر،پوشیده از کرکهای ظریف و ریزی که از ریزوم های رونده ضعیفی به وجود می ایند.برگهای پرمانند،نرم و نیزه ای شکل،با بریدگی های متعدد و باریک به فواصل مساوی از یکدیگر،روی محور ساقه قرار دارند.
گل اذین به صورت کلاپرک که مجموع انها گل اذین دیهیم را در انتهای ساقه و انشعابات ان به وجود می اورد.قطعات گل 5تایی است.تعداد پرچم ها5عدد و مادگی از دو برچه تشکیل شده ،مجموعه گلها به رنگ زرد مشاهده می شود،میوه فندقه،بذر کوچک و مسطح،بیضی شکل به رنگ سفید مایل به خاکستری به طول تقریبی 2میلیمتر می باشد.بومادران بویی زننده و تند دارد و به عنوان گیاهی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.
از گونه های دیگر ان که رفتار علف هرزی دارند شاملA.lanulosa ,A.santolina ,Amicrantha می باشد.
بومادران از علفهای هرز مزارع،گندم،جو،توتون، پنبه،چغندرقند، سبزی و صیفی و باغهای میوه و زمینهای بایر محسوب می شود
خارشتر
خارشتر
Alhagi psuedalhagi
Camelthorn
خارشتر گیاهی است علفی و چند ساله از خانوادهLeguminosae،تکثیر ان توسط بذر و ریزوم صورت میگیرد.دارای شاخه هایی انبوه و در هم، ساقه سبز رنگ است. این گیاه برگهای ساده ای دارد که2تا4میلیمتر عرض و2تا10 میلیمتر طول دارند. برگها به شکل بیضی کشیده هستند که در پایه خارها قرار گرفته اند.گلها به طور منفرد یا دوتایی در طرفین شاخه ها قرار دارند. کاسه گل تقریبا 2 میلیمتر طول دارد و بدون کرک است.دندانه های کاسه نوک تیزوتخمدان نیز بدون کرک است. میوه این گیاه باریک و بدون کرک بوده سطح رویی ان صاف و سطح زیرش بند بند است.رنگ گلها صورتی یا صورتی مایل به بنفش است. دمگل 1 تا 3 میلیمتر است.
 |
برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید. |
این علف هرز به شوری مقاوم بوده و بیشتر در نواحی خشک وبیابانی وجود دارد گوسفندان و شتر از آن تغذیه میکنند.از گونه های دیگر ان میتوان A.persarum را نام برد.
خارشتر از علفهای هرز مزارع پنبه،نیشکر،چغندرقند،گندم، جو،سبزی و صیفی است.
روشهای کنترل:
خارشتر را میتوان با سم پاشی با علفکش تو-فور-دی پس از سبز شدن در مزارع غلات به نسبت 5 لیتر در هکتار کنترل کرد. مصرف علفکشها قبل از سبز شدن تاثیر چندانی در کنترل این گیاه ندارد.
گیاهی است یک ساله از خانواده آلاله Ranunculaceae چند ساله است و تفاوت آن با آلاله در رنگ گلهای آن است. (گلها در ادونیس قرمز جگری است) سایر مشخصات آن شبیه آلاله است
__________________
بیدگیاه(علف گندمی)
Agropyrum repens
Quack grass
گیاهی است علفی چندساله و ریزوم دار که مبارزه با ان کار چندان ساده ای نیست.از خانواده Poaceae که از طریق بذر و ریزوم تکثیر می یابد.این ریزوم ها تا اندازه ای آبدار،سفید مایل به زرد با انتهای تیز و مقاوم بوده وقادر به نفوذ در خاکهای سخت و حتی در غده ها و ریشه های گیاهان دیگر است.
برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.
بید گیاه دارای گوشک کوچک بوده و در مرحله رویشی، برگهایش در نزدیک نوک ، به صورت افقی مچاله شده است. گل آذین آن از نوع سنبله است و سنبلچه های آن به صورت دو ردیف بلند مانند تخت خوابیده، بر روی ساقه قرار گرفته اند.هر سنبلچه از دو پوشینه یا گلوم بزرگ و مشخص تشکیل شده است.
ساقه ها راست ،منشعب،برگها به صورت شل و ول(Lax leaves) و سبزرنگند. در قسمت بالایی برگها تعداد کمی وجود دارد و دارای لیگول غشایی است که روی هم قرار گرفته اند(Clasping)و دارای4-7گلچه که در هر خوشه چه قسمتهای پهن در مقابل محور خوشه قرار گرفته اند.
بید گیاه از علفهای هرز مزارع گندم و جو میباشد.
در مورد مبارزه با این گیاه کار تحقیقاتی انجام نشده و در حال حاضر وجین دستی انجام میشود
یولاف وحشی (جو دوسر)
یولاف وحشی (جو دوسر)
Avena fatua
Wild oat
گیاهی است یکساله،تک لپه ای و از خانواده گندمیان(Poaceae)که با بذر تکثیر می یابد. گل اذین خوشه ای خیلی باز و پانیکول منظمی دارد که در تمام جهات به طور یکنواخت رشد میکنند.سنبلچه های ان منفرد و از پهلو فشرده شده اند.ودرهریک از انها2تا3گل ریشکدار دیده میشودکه معمولا گل انتهایی ان عقیم است. پایه این سنبلچه ها تقریبا2 سانتیمتر طول دارد.گلومهای فوقانی و تحتانی با یکدیگر مساوی و طول انها به8میلیمتر میرسد.قاعده گلومها با موهای سفید یا قهوه ای رنگ خشن و طویلی پوشیده شده است واز وسط ان رگبرگ میانی واز نزدیکی قاعده گلومل ریشک طویل و زانوداری خارج میشود که قاعده ان پیچیده و تابیده به نظر میرسد.گل این گیاه 3 پرچم دارد و دانه در داخل گلومل باقی میماند.
ساختمان ظاهری یولاف در نواحی مختلف نسبت به نوع زمین تغییر میکند مثلا در نواحی پست و شنی از هر بوته چندساقه باریک منشعب میشودبرگها کوتاه،سخت و مقاوم و غلاف ان را موهایی پوشانده است.ولی در اراضی حاصلخیز و مرتفع بوته ها منحصرا یک ساقه نسبتا قوی دارند.برگهایشان دراز بوده،غلاف انها غالبا بدون موست.
روشهای مبارزه:
در زمین های گندم کاری شده از دیفنزوکوات(SL25%)به نسبت 4لیتردرهکتاراز3برگی تا اواسط پنجه زنی علفها و در یک نوبت استفاده میشود.
همچنین از ترالکوکسیدیم(SC25%)به میزان1.2لیتر در هکتاراز2-3برگیتا اواسط پنجه زنی علفهای هرز و در یک نوبت توصیه میشود.
همچنین از دیکلوفوپ متیل(EC36%)به نسبت2.5لیتر در هکتار در یک نوبت ویا از علفکش فلم پروپ-ام-ایزوپروپیل(EC20%)به نسبت3لیتر در هکتار میتوان استفاده کرد
سیرموک(سیروحشی)
Allium canadense
Wild onion
گیاهی است چندساله از خانواده Liliaceae که از طریق بذر و پیاز تکثیر می یابد.ریشه ها به قسمت پیاز متصلند و تار مانند ورشته ای بوده،به پیاز قهوه ای رنگ متصل میشوند.ساقه ها بلند ،ایستاده،نرم و دارای بوی شبیه بوی پیاز،برگها کشیده و باریک و نرم و در قسمت پایه قرار میگیرند.گلها به صورت مجتمع در انتهای ساقه گل دهنده دیده میشوند.اجتماع گلها دایره ای شکل بوده و به رنگ صورتی می باشد. بذرها داخل کپسول تولید میشوند و هر کپسول محتوی3-6 بذر سیاه و گرد میباشد.بذرها دارای زوائد بال مانند در اطراف خود میباشند.
__________________
گون
گون
Astragalus bisulcatus
Two grooved milk vetch
گون گیاهی است چندساله که ارتفاع ان تا 75 سانتیمتر میرسد.از خانواده Leguminoseae که تولید مثل ان از طریق بذر صورت میگیرد. ساقه های رشد یافته ان به رنگ بنفش تیره است برگهای ان مرکب از برگچه هایی است که،به صورت متقابل به تعداد11تا30جفت در محورهر برگ قرار گرفته اند.گلهای ان معمولا به رنگ ارغوانی،گاهی ابی یا سفید بوده،نزدیک به انتهای شاخه های گل دهنده قرار دارند.
این گیاه در برابر خشکی مقاوم ودر خاکهای شور به خوبی رشد میکند و دارای بوی تند سلنیوم است. بسیاری از گونها سمی هستند و باعث مسمومیت گاوها، گوسفندان و اسبها میشوند.در طول فصل رویش گون،ماده سمی گلوکوزید تولید میشود که باعث ایجاد اختلالات تنفسی و فلج حیوانات میشود.از گونه های دیگر این جنس میتوانA.alpinus ,A.cicer ,A.pendulilorus ,A.arenarius، A.norvegicusرا نام برد.
گون از علفهای هرز مناطق کویری، زمینهای بایر، مزارع چغندر قند، نیشکر،سبزی و صیفی است
آزولا
این گیاه نوعی سرخس محسوب می شود و درحقیقت حد واسط گیاهان آوند دار و نهانزادان آوندی است. در محیط های آبی و به صورت توده ای و کلنی رشد می کند، قطعه قطعه شدن این کلنی ها یکی از راههای تکثیر آن است. سرعت تکثیر این گیاه بالااست. از آنجائیکه این گیاه قادر است نیتروژن هوا را تثبیت نماید، از آن به عنوان کود سبز استفاده می شود. از خانواده Azolaceae بوده و به محض ورود به هر منظقه سطح آنرا پوشانده و از تبادلات گازی جلوگیری می نماید و بدینترتیب اکوسیستم منطقه را تغییر می دهد. گیاهانی که در زیر آزولا رشد کنند در اثر نبود نور کافی از بین خواهند رفت. بهترین روش مبارزه با آن جمع آوری آن است.
[IMG]http://rds.yahoo.com/_ylt=A9iby4UBKIFGMy8BKwmjzbkF/SIG=13fvumfpe/EXP=1182955905/**http:/www.lucidcentral.com/keys/FNW/FNW%2520seeds/images/small/Azolla_filiculoides_02S.jpg[/IMG]
__________________
برموس آویخته(علف پشمکی)
برموس آویخته(علف پشمکی)
Bromus tectorum
Downy brome
گیاهی است یکساله،از خانواده Poaceae که با بذر تکثیر میکند.با ارتفاع10تا75سانتی متر.غلاف و پهنک برگهای ان از کرکهای نرم و فشرده ای پوشیده شده و دارای زبانک کوتاه است.گل آذین ان خوشه ای مرکب باریک وآویزان بوده ودارای سنبلچه های شمشیری و کشیده با ریشکهای یک تا یک ونیم سانتیمتری بنفش است.
Ligule
بصورت غشایی و دندانه دار،رنگ گلوم های خارجی و رنگ گیاه بالغ در هنگام بلوغ قرمز یا ارغوانی است. گلوم خارجی روی بذر طویل بوده،باریک و دارای5-7رگه و سیخک بلند میباشد.
روشهای کنترل:
برای برموس مبارزه شیمیایی توصیه نشده و از روشهای مکانیکی استفاده می کنیم
کیسه کشیش
کیسه کشیش
Capsella bursa-pastoris
Shepherds purse
گیاهی است یکساله زمستانه از خانواده Cruciferae که با بذر تکثیر میابد و به ان خورجینک گفته میشود با سا قه هایی راست به ارتفاع 10 تا 50 سانتیمتر که به صورت انفرادی یا چند تایی از بوته ها منشعب میشود. برگهای پایینی به صورت متراکم، متقابل و دارای بریدگی عمیق هستند و برگها در قاعده باریک شده به حالت دمبرگ در آمده اند برگهای بالایی ساقه را در برگرفته اند و تعداد آنها محدود است که به شکل زبانکی طویل با دو زایده گوشدار به ساقه متصلند.
گلبرگها نیم تا 1 میلیمتر عرض و2 تا2.5 میلیمتر طول دارند. دم میوه طویل است و به 6 تا 12 میلیمتر میرسد. میوه بدون بال و مثلثی شکل است وتا30دانه دارد که درهر حجره10تا15دانه دیده میشود رنگ گلها سفید یاصورتی و گل آذین گیاه خوشه ای کشیده است.
این علف هرز در مزارع گیاهان علو فه ای، مزارع توتون ، چغندرقند، نیشکر، بادام زمینی، باغهای میوه، حبوبات وحاشیه جاده ها دیده میشود.
نحوه مبارزه کیسه کشیش بر حسب نوع زراعت فرق میکند.
سلمه تره(سلمک)
سلمه تره(سلمک)
Chenopodium album
Common lambsquarter
گیاهی است از خانواده اسفناجیان(chenopodiaceae) و یکساله با ساقه های ایستا و انشعابات فراوان که غالباً دارای خطوط صورتی یا بنفش هستند. ارتفاع آن بر حسب آب و هوا و نوع خاک تغییر میکند.
برگهای سلمک کشیده، تخم مرغی شکل و دندانه دار است. برگهای قسمت فوقانی گیاه باریکتر و دارای حاشیه صاف است. کرکهای سفیدرنگی برگ و ساقه های این گیاه را پوشانده است.
گل آذین آن از نوع سنبله و سبز رنگ است. میوه نیز سبز رنگ ودارای بذرهای ریزی است.
این گیاه در اکثر مزارع به خصوص مزارع صیفی و غلات زیاد دیده میشود.
تکثیر ان از طریق بذر صورت میگیرد. گیاهان این جنس تولید مقادیر زیادی گلوکوزیدسیانوژنیک کرده باعث مسمومیت دام میشوند.
روشهای کنترل:
برای مبارزه با سلمک در مزارع چغندر و پنبه میتوان از علف کش ترفلان به نسبت 1.2تا2.4لیتر در هکتار قبل از رویش گیاه مخلوط با خاک استفاده کرد. در مزارع غلات با استفاده از تو-فور-دی((2-4-Dبه نسبت 3لیتر درهکتاربعد از رویش اقدام کرد.همچنین در باغات میتوان از پاراکوات(گراماکسون) استفاده کرد.
گیاهی است از خانواده Asteraceae با ساقه های لخت و دارای گلهای آبی متمایل به بنفش می باشد.
گیاهی است خزنده، دارای گلهای درشت سفید مایل به صورتی که پس از گرده افشانی، میوه ای شبیه به هندوانه کوچک بر روی ساقه های آن بوجود می آید. این میوه البته جنبه داروئی دارد. از خانواده Capparidaceae بوده و چند ساله است. روش کنترلی آن نیز مشابه روش کنترلی گیایهان هرز چند ساله می باشد.
|
این عکس کوچک شده است، برای اینکه بصورت بزرگ شده ببینید، روی این قسمت کلیک کنید، اندازه اصلی عکس 480x640 می باشد. |
چند ساله که بدلیل سیاه رنگ بودن گل آذین آن به نیگرا مشهور است. مقطع ساقه در این گیاه مثلثی شکل است و در مزارع برنج و زراعت های آبی ایجاد مزاحمت می نماید. از خانواده Cyperaceae بوده و روش کنترل آن نیز شبیه به گیاهان هرز چندساله می باشد.
__________________
اویارسلام
اویارسلام
Cyprus rotundus
Not grass
اویارسلام،گیاهی است یکساله از خانواده Cypraceae که از طریق بذر،غده و ریزوم تکثیر می یابد.و در اکثر مزارع ابی و به خصوص در شالی کاریها به وفور یافت می شود.ارتفاع این گیاه به70سانتی متر می رسد،این گیاه به صورت دسته ای و انبوه می روید.
ساقه اویارسلام مقطع مثلثی شکل دارد و ضخامت ان نزدیک 4میلیمتر است.ریشه این گیاه قرمز رنگ و انبوه است و دارای ریشه های افشان است.برگها ناودانی بوده از ساقه گل دهنده کوتاهترند،طول ساقه های گل دهنده بین10تا40سانتیمتر است.گل اذین از نوع چتر باز است.
گلهای اویارسلام،مجتمع و متراکم و از چترهایی تشکیل شده اند. سنبلکها سبزرنگ وکشیده اند.میوه اویارسلام گندمه،بیضی شکل و به رنگ قهوه ای است . گل اذین از نوع چترباز که توسط برگهای نامساوی احاطه شده اند. بذرها به رنگ سیاه براق،عدسی شکل و در دو طرف محدب که دارای یک شکاف کوچک در کنار بذر می باشد.تراکم ان در مزارع اغلب بسیار زیاد است،تراکم در مزارع کمیاب گاهی به200بوته در هر متر مربع می رسد که خوشبختانه همه انها به مرحله گل دادن و تولید دانه نمی رسند وبه تدریج از بین می روند وقادر به ادامه رویش تا مرحله گل دادن نخواهند بود.
اویارسلام از علفهای هرز سمج باغهای چای،مزارع توتون،پنبه، گندم،جو، باغهای میوه و زمین های بایر است.
روشهای کنترل:
در مزارع حبوبات می توان از علف کش بنتازون به میزان2-3لیتر در هکتار و در مرحله2-4برگی علف هرز استفاده کرد.در مزارع سویا می توان از دی نیترامین به نسبت3لیتر در هکتار قبل از سبز شدن محصول و علف هرز استفاده کرد.
درباغات چند ساله از گلیفوزیت به میزان 12-6 لیتر در هکتار استفاده می کنیم. (رانداپ توسط اندام سبز گیاه جذب می شود)
گل گندم(شش بر تیغ)
گل گندم(شش بر تیغ)
Centaurea iberica
Iberien starthistle
گیاهی است یکساله یا چندساله،تولیدمثل توسط بذر وریزوم،از خانواده compositae که برگهای تحتانی ساقه ان بریده بریده و انتهای آن نوک تیز است.برگهای فوقانی ان باریک ونیزه ای است.
|
برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید. |
گل آذین گندم با موهای نرمی پوشیده شده است و در بین آنها گلچه های نیلی رنگی قرار دارد. گلهای داخل ان هرمافرودیت بوده،گلهای حاشیه درشت تر و کمی نامنظم اند و با چند ردیف برگه های سخت احاطه شده اند. سطح آنها عاری از مو و حاشیه اشان قهوهای رنگ وخشک است. که با دندانه های سفید و باریکی مزین شده است.
میله های پرچم آزاد بوده و به لوله جام اتصال دارد، بساک پرچم ها به یکدیگر متصلندولوله ای توخالی را درست میکنند که خامه ای باریک در بین انها قرار دارد. تخمدان گل گندم تحتانی و به جدار کاسه گل متصل است.تخمدان از یک خانه تشکیل شده است و یک تخمک آزاد دارد. میوه آن خشک وناشکوفا و کاسه گل که عبارت ازتارهای نرم وابریشمی است در انتهای آن قرار دارد.سطح خارجی میوه،صاف،بدون مو وفاقد شیار است.
گونه های دیگر این جنس که علف هرزهستند شاملC.brugeriana ,C.hyalolepis ,C.solstitials ,C.picris ,C.balsamitha, C.oxycantha, C.behenمیباشد.
این علف هرز در اکثر مزارع گندم،جو،چغندرقند،نیشکر،گی اهان علوفه ای،صیفی و حبوبات میروید.
روشهای کنترل:
برای مبارزه با گل گندم میتوان از لینورون(SC45%)و پیریدات(EC60%)به میزان2 لیتر در هکتار استفاده کرد.
گنگر صحرایی(خارلته یا خار کنگر)
گنگر صحرایی(خارلته یا خار کنگر)
Cirsium arvense
Canada thistle
گیاهی است چند ساله که توسط بذر و ریشه های خزنده تولید مثل میکند.از خانواده Compositeae به ارتفاع30تا120سانتیمتر،با ریشه های عمیق و افقی گسترده.ساقه های کنگرصحرایی در قسمت انتهایی منشعب بوده،هر کدام به گل آذین کلاپرک با نهنج دارای پولکهای خاردار ختم میشود. برگهای ان متناوب و فاقد دمبرگ، تخم مرغی یا نیزه ای، با حاشیه خاردار بوده به لوبهای نامنظمی تقسیم میشود. گلهای کنگر صحرایی،تک جنسی بوده،گلهای نر وماده بر روی گیاهان جداگانه قرار دارند.گلهای ان به رنگ بنفش یا صورتی و بر روی کلاپرکهایی با قطر حدودا2سانتیمتر قرار دارند و زبانکهای ان فاقد خار هستند. اگر چه دوپایه بودن کنگرصحرایی ممکن است باعث تولید گلهای فاقد بذر شود اما وجود ریشه های افقی تکثیرپذیر، که در حین شخم به قطعات کوچک تقسیم میشوند، زمینه تکثیر سریع آن را فراهم میکند.
گونه دیگر کنگر صحرایی که رفتارعلف هرزی دارد کنگر صحرایی (خارابی) C.bracteatumاست.میوه ان بسیار ظریف است ودر تاج ان کرکهایی به رنگ سفید مایل به شیری قرار دارد. بذرها کاکل دار بوده و به آسانی توسط باد منتقل میشوند.
این گیاه از علفهای هرز مزارع گندم،جو،توتون،مراتع،حاشیه جاده ها وزمینهای بایر است.
روشهای کنترل:
در مزارع غلات(گندم و جو)از تریبنورون متیل(DF75%)به نسبت15تا20گرم در هکتار از 4 برگی شدن علف هرز به بعد استفاده میشود
در باغهای میوه از گلایفوزیت(SL41%)به میزان4-12 لیتر در هکتار در حداکثر فعالیت علفهای هرز تا گلدهی انها ودر 1-2 نوبت استفاده میشود.
درمناطق موکاری از پندی متالین(EC33%)به نسبت 5 لیتر و قبل از سبز شدن علف هرز در یک نوبت مصرف میشود.
در مزارع نیشکر ازEPTC(EC82%)به میزان6-7لیتر در هکتار قبل از ظهور علف هرز توصیه میشود.
اُزمک
اُزمک
Cardaria draba
Hoary cress
گیاهی چندساله از خانواده Cruciferae که توسط بذر و ریزوم تکثیر می یابد.ساقه ان به 20تا60سانتیمتر میرسد و در بالا بسیار منشعب است. برگهای پایینی ان تخم مرغی و قاشقی شکل و دندانه دارند،برگهای روی ساقه بیضی کشیده تا سرنیزه ای هستند.برگهای بهاره ان لطیفتر،طعم تره تیزک یا شاهی دارد وبه عنوان سبزی صحرایی جمع آوری و در تغذیه انسان به کار میرود. این گیاه در اکثر مزارع و کنار نهرها میروید.
گل آذین اَزمک خوشه ای متراکم و انتهایی است. طول گلبرگها 2.5تا4میلیمتر و رنگ آنها سفید است. دم میوه 5تا15میلیمتر طول داردو هر میوه محتوی 2 و به ندرت یک دانه است. این گیاه ریشه های قوی و طویل داشته، سرعت نمو آن زیاد است وهر سال ساقه ای قوی تولید میکند. تولید دانه نیز در این گیاه زیاد بوده گاهی به دو بار در سال میرسد.
یک سطح بذر پهن و سطح دیگرش گرد است. بذرها دارای4 زائده طویل بوده که زوائد کوچکتر مابین آنها قرار دارند.
روشهای کنترل:
در مزارع نخود از لینورون و پیریدات به نسبت هر کدام2لیتر در هکتار استفاده میشود
علف هرزی یکساله از خانواده کمپوزیته (Composite) که از طریق بذر تکثیر می شود، خاردار با گلهای زرد رنگ، شکننده بوده و در مزارع، زمین های بایر بخش زیادی از خاک را پوشانده و خسارت می زند. بخش هوایی این گیاه بدلیل خاردا بودن باعث کندی عملیات های زراعی می شود. این گیاه حتی پس از خشک شدن نیز در مزرعه باقی می ماند و بنابراین جهت انجام عملیات زراعی حتماٌ باید بقایا را از زمین خارج کرد که مستلزم هزینه خواهد بود. گلهای آن مختصر جنبه داروئی داشته و به عنوان زعفران تقلبی نیز در بازار به فروش می رسد.
پیچک صحرایی
پیچک صحرایی
Convolvulus arvensis
Field binweed
گیاهی است چندساله از خانواده Convolvulaceae که از طریق بذر و ریزوم های زیر زمینی تکثیر می یابد. ریزوم ها به رنگ سفید بوده و در تمام جهات گسترده شده اند و گوشتی و آبدار هستند. دارای ریشه های بسیار گسترده و در هم پیچیده و ساقه های خزنده روی زمین(استولون)به درازای30 تا120سانتیمتر،برگهای ان متقابل وپیکانی شکل،گلهایش سفید تا سفید صورتی و شیپور مانند است. گلدهی آن مختص فصل خاصی نیست و گلهای ان به تدریج باز میشوند.تولید کپسول بذر میکنند که تخم مرغی شکل بوده و محتوی1-4عدد بذر میباشد.بذرها به رنگ سیاه و گاه قهوه ای متمایل به خاکستری است.بذرها دارای دو سطح مسطح و یک سطح محدب(گرد)میباشد.ریشه کنی پیچک صحرایی به دلیل وجود ریشه های عمیق با انشعابات فراوان، استولون و بذرهای بادوام(حفظ قوه نامیه تا 50سال)غیر ممکن است. گونه های دیگر آن شاملC.strachidifolius
,C.pilosellaefolius میباشد.
پیچک صحرایی از علفهای هرز مزارع توتون، گندم، جو، پنبه، باغهای چای و زمینهای بایر است.
روشهای کنترل:
بهترین سم علفکش برای مبارزه با پیچک، مخصوصاً زمانی که در منتهای فعالیت است، تو-فور-دی میباشد. در مزارعی که به کارگیری این سم خطرناک است میتوانMCPA را به کار برد.
سس
سس
Cuscuta sp
Field dodder
گیاهی است یکساله،از خانواده convolvulaceaeکه با بذر تکثیر می یابد. فاقد کلروفیل بوده،که خود قادر به تامین مواد غذایی مورد نیاز نبوده و به صورت انگل از مواد غذایی سایر گیاهان استفاده میکند.به عبارت دیگر:این گیاه عالی ریشه ندارد و کاملاً به گیاهان میزبان خود وابسته است. 
ساقه های آن بدون برگ و به صورت رشته های نازک و نخ مانند به رنگ زرد متمایل به نارنجی است که به دور ساقه و برگ گیاه میزبان می پیچد و با ایجاد مکینه هایی به ان متصل می شود.از محل اتصال سس به گیاه میزبان،رشته های زیادی خارج شده و در جهات مختلفی حرکت میکند و سایر اندامهای میزبان یا بوته های مجاور را آلوده می سازد.این گسترش با پیشروی آلودگی ادامه می یابد و پس از مدتی توده های انبوه سس به صورت لکه های زردرنگ و به اندازه های مختلف در مزارع ظاهر میشود.یک بوته سس با پیشروی خود میتواند لکه ای به قطر 3متردریک مزرعه یونجه به وجود آورد ،در آلودگی شدید80تا100درصد مزرعه را میپوشاند. که در این موقع با جذب مواد غذایی و جلوگیری از رسیدن نور به یونجه شدیداً رشدو نمو گیاه میزبان را مختل و ان را نابود میکند. 
رشته های سس گلهای کوچک سفیدرنگی تولید میکنند، بذرهای ریز و گرد این گیاه سطح صاف دارند و رنگشان خاکستری مایل به قهوهای است.بذر سس پس از قرار گرفتن در شرایط مساعد جوانه زده،رشته نخ مانندی به طول10سانتی متر از ان خارج میشود وبه دنبال میزبان میگردد.اگر میزبانی پیدا نشود پس از مدت کوتاهی(تقریبا10تا15روز)ذخیره غذایی دانه تمام شده گیاه از بین خواهد رفت.بذر سس پوسته خارجی سفت و بسیار محکمی دارد که ان را از عوامل نامساعد محیطی حفظ میکند و به بذر امکان میدهدکه10تا20سال در زمین زنده بماند.هر سال تعدادی از بذرها که پوسته خارجی انها نرم و قابل نفوذ شده باشد در مزارع میرویند.بدین ترتیب،رویش بذر در یک زمین الوده سالها ادامه خواعد داشت.هر قدر خاک نرمتر و مواد الی و رطوبت ان بیشتر باشد،میزان بیشتری از بذرهای سس جوانه میزنند و میرویند.رشته،پس از خارج شدن از بذر و امدن به سطح زمین و یافتن میزبان ارتباطش با زمین قطع میشود. 
روشهای کنترل:
بهترین راه مبارزه با سس ان است که از آلودگی مزارع و باغها جلوگیری شودو در صورت آلودگی از راههای مختلف با ان مبارزه کرد.برای جلوگیری از آلودگی رعایت نکات زیر ضروری است.
1. از بذرهای عاری از بذر سس استفاده شود برای این کار باید در بوجاری بذر محصولات دقت شود.
2. اگر قرار باشد کود دامی به زمین اضافه شود باید دقت کرد که حتما از کود پوسیده استفاده شود.
3. علفهای هرز زمینهای زیر آیش و اطراف مزارع را که کانونهای تکثیر و انتقال هستند باید به موقع و قبل از اینکه سس به بذر بنشیند، به وسیله شخم سطحی نابود کرد.
4. از پخش شدن رشته های سس به وسیله ادوات کشاورزی باید جلوگیری شود واجازه داده نشود که این رشته ها به قسمتهای سالم مزارع راه یابند.
مبارزه با سس به صورت مکانیکی و شیمیایی انجام میشود.مبارزه مکانیکی شامل چیدن و از بین بردن مناطق آلوده، خارج کردن لکه های سس از مزرعه،و چرای دام در مزرعه است که این راه مخصوصاً در مزارع یونجه انجام میگیرد.چرای دام بدین ترتیب است که در اواخر زمستان و یکی دو مرتبه در بهار و پس از برداشت محصول، مزرعه توسط گوسفند چرانیده میشود.سوزاندن لکه های انگل با شعله افکن، پوشاندن لکه های آلوده با کاه یا کلش به طور متراکم و به ضخامت10تا15سانتی متر،وغرقاب کردن مزارع آلوده به منظور خفه کردن رشته های سس نیز از جمله راههایی هستند که در مبارزه مکانیکی با این انگل استفاده می شوند.
کنترل شیمیایی سس در مزارع یونجه:
1)کلرتال دیمتیل (داکتال) (wp75%) 12- 8 کیلوگرم در هکتار؛ بعد از